CLICK HERE FOR BLOGGER TEMPLATES AND MYSPACE LAYOUTS »

24 Ekim 2011 Pazartesi

insanlığa olan inancımı yitirdim.

askeri çatışmada ölen askerler, kaddafi'nin katli, van depremi...

İNSAN ların bu olaylara karşı tepkisi...
içimdeki bütün umut kırıntılarını silip süpürmeye, küçücük şeylerden bile mutlu olabilen beni, tüketmeye yetti.
asıl sorun insanoğlunun varlığından beri bu anlamsız nefretin, şiddetin, intikamın, bokun püsürün hep varolduğu gerçeğini reddetmemdir.
ardı ardına ve gerçekten yakınımda gerçekleşen bu olaylar DAN DAN DAN diyerek gerçekleri yüzüme çarmayı başardı.
bu kadar geç farkettiğim için kızıyorum kendime;
bu kadar çabuk pes ettiğim için utanıyorum kendimden.

insanlar çatışadursun, ben de bir yandan kendimle çatışmama devam edip, insanlık için ağlayayım.

ne yapsam, ne etsem, ne düşünsem, ne söylesem olmuyor.

o kadar dipteyim. en dipte.

2012 dünyanın sonu olabilir.

2 insan bişey demiş...:

Zeko dedi ki...

eski depremler yeni depremler , eski terör yeni terör , eski yasaklar yeni yasaklar. hiç bişey değişmiyor tarihte. deniz gibi , büyük bi dalga için duruluyor genelde. farkındaysan bu konularla alakalı pek yorum yapmıyorum. yapmamak , içimden geldiği için yapmıyorum. insanlık adına bi inancım zaten uzun zamandır yok. o kadar komik ki , bunları konuşuyor olmak , sosyal medyada paylaşıyor olmak bile kimileri arasında bi rant'a dönüşmüş durumda. işin özü insan daha olmamış.

gia dedi ki...

sen haklıymışsın. iyi ki gitmişsin. gelme buralara.